Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
éisteoir
eite
eiteach
eiteán
éitear
eiteog
eiteogach
éitheach
eithne
eithneach
eitic
eitilt
eitim
eitinn
éitir
eitleach
eitleán
eitleog
eitleoir
eitlíocht
eitre
eitseáil
Eocairist
éitheach fir1 ráiteas bréige d'aon turas leis an bhfírinne a cheilt; bréag ► éitheoir fir3
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
ráiteas éithigh (bréag a dhéanamh, bréag a rá; bréag a chur ar dhuine); rud falsa (ainm bréige, moladh bréige, dia bréige)
ceapadóireacht; éitheach; ficsean
deargéitheach, éitheach críochnaithe
ceart nó buannacht shinsearach; ceart oidhreachta; eastát sinsearach (seilbh a fháil ar do dhúchas); d'áit nó do thír féin (filleadh ar do dhúchas); muintearas, cóngas (ní dár ndúchas iad); oidhreacht, luí nó claonadh nádúrtha (tá an t-éitheach sa dúchas aige); staid nádúrtha nó fiáin, fiántas (madra dúchais); a tháinig ó shinsear (ceart dúchais, teanga dhúchais)
leathanaigh phriontáilte agus iad ceangailte i gclúdach; roinnt seiceanna, stampaí, leathanaigh fholmha etc. ceangailte i bhfoirm leabhair; mionn, móid (leabhar éithigh a thabhairt)
baint an chrotail de ghráinne nó de shíolta; oscailt sliogán éisc; sileadh, caitheamh (coirce ag scileadh); scealpadh (clocha ag scileadh); sceitheadh (rún a scileadh); stealladh (ag scileadh éithigh)
scaladh (spalpadh gréine); roiseadh, scilligeadh (ag spalpadh éithigh, mionnaí móra)
buille trom; stráice mór; spalpaire éithigh
