Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
deorach
deoraí
deoraíocht
deoranta
déroinnt
dhá
dháréag
dí-
dia
dia-aithis
diabhal
diabhalta
diabhlaí
diabhlaíocht
diabhlóir
diach
diachair
diachaireacht
diachrach
dí-adhlacadh
diaga
diagacht
diagaire
dí- could be a grammatical form of:
deoch »
dí- réimír mír a chuirtear roimh fhocal chun contrárthacht bhrí an fhocail sin a léiriú (dí-adhlacadh, díchuimhne)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
glactha leis nó curtha i bhfeidhm ag aon taobh amháin (dí-armáil aontaobhach)
fáscadh nó luí ar rud (cnaipe a bhrú; brúigh síos sa mhála é); sá romhat nó uait (brúigh isteach an doras); plód (brú mór daoine); mionú le meáchan nó le buillí (prátaí a bhrú); tathant (ag brú dí ar dhuine); srianadh (brúigh fút an fhearg)
an píobán mór ón scornach go béal an ghoile; oscailt, béal (craos foirnéise, craos gunna); an iomarca bia nó dí (peaca an chraois)
coinne, comhluadar (dul i ndáil duine); comhthionól, cruinniú (dáil chomhairle); cruinniú cleamhnais (idir dáil is pósadh); roinnt nó riar (dáil dí); giorracht, cóngar (i ndáil a bheith déanta)
baint glóir as na liopaí le sásamh chun bia, dí etc.
dríodar dí nó bia; drochbheoir
neamh-, mí-, dí- (indíreach)
mothú go bhfuil do cheann ag teacht thart is thart; speabhraídí (tá mearbhall dí air); buairt aigne (cad tá ag déanamh mearbhaill duit?); botún, dearmad (mura bhfuil mearbhall orm)
mearbhall de thoradh dí (fear meisce, fear ar meisce); mearbhall intinne (meisce chodlata, meisce thobac)
tomhaisín dí
gan a bheith, dí-, mí-; díth, easpa
meathbhreoite, breoite tar éis dí
éirí teann nó a dhéanamh teann; feistiú, fáscadh, daingniú; coinneáil le (bhí sé ag teannadh dí leo); cur (teann ort do chuid éadaigh); dlúthú (bhí an tóir ag teannadh orthu); druidim (teann anall, isteach, liom; ag teannadh ar cheann scríbe)
caitheamh (bia, dí)
cúr dí
