Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
dúlra
dúlsáith
dúluachair
dúluí
dumhach
dúmhál
dumpáil
dún
dúnadh
dúnáras
dúnbhású
dundarlán
dúnfort
dungaraí
dúnghaois
dúnmharú
dúnorgain
dunsa
dúntóir
dúr
dúradán
dúramán
dúranta
dún fir1 foirgneamh láidir stóinsithe, tearmann; teach cónaithe
RELATED MATCHES
IN AN FOCLÓIR BEAG
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
réamhfhocal in ionad do, de (doras a dhúnadh, bainne a ól, chuaigh sé a chodladh); (a chois na tine; a seacht a chlog)
píosa iarainn nó adhmaid le doras nó geata a choinneáil dúnta
doras nó geata a dhúnadh le bolta
ar bheagán radhairc; gan aon radharc, dall; dúnta (doras, cosán, caoch)
radharc na súl a bhaint de dhuine; dalladh (chaoch an solas é); dúnadh, tachtadh (chaoch an píopa)
cuar cruinn ceart agus é dúnta, agus gach pointe den chuar comhfhad ón lár; fáinne
cnap nó diosca beag chun baill éadaigh a dhúnadh; cnap beag a chuireann rud éigin ag obair nuair a bhrúitear é (ar nós cnaipí i mbosca ceoil nó ar chlóscríobhán)
flapa ar insí a dhúnann agus a osclaíonn (comhla dorais, comhla cofra, comhla fuinneoige); gaireas a rialaíonn rith leachta nó gáis nó gaile
dún; áit shábháilte (i ndaingean na coille); greim docht (i ndaingean sa talamh); urrús cinnte (daingean a thabhairt do dhuine i rud)
dúnta go docht; sábháilte; buan, seasmhach
dúnadh go docht; neartú; cinntiú
comhla ar insí ar féidir í a oscailt agus a dhúnadh i dteach nó i seomra nó i gcupard; an oscailt ina bhfuil an chomhla; (sheas sé sa doras); oscailt, mar a bheadh ar chneá
lámh agus í dúnta go dlúth (agus na méara fillte sa dearna); buille de dhorn; lán doirn; miosúr sé horlaí nó mar sin; lámh nó cos uirlise (dorn claímh)
dúnadh (doras, leabhar, a dhruidim); teannadh (druid isteach leis an tine; druid aníos anseo; druid amach uaim)
dúnta; rúnmhar, sicréideach; iomlán (bliain druidte); lomlán
comhla, geata, clúid etc. a tharraingt ar rud, iamh; tarraingt le chéile, fáscadh (casóg a dhúnadh); clabhsúr, bailchríoch (dúnadh dáin); líonadh (poll a dhúnadh; dhún an ceo isteach orainn)
dún daingean láidir
duine nó rud a dhéanann dúnadh
cluas a thabhairt do rud (éisteacht le fuaim na gaoithe); cumas cloisteála (tá éisteacht mhaith aige); bheith i do thost, do bhéal a dhúnadh (éist do bhéal)
imeacht ó áit nó ó rud; ligean do rud fanacht, nó é a chur, mar a bhfuil sé (doras a fhágáil dúnta; fuílleach a fhágáil); titim siar, teip (fágadh sa rás é); cur nó gan a chur san áireamh (fágann sin gur fíor é); laige, locht (tá fágáil éigin ann); geasa (d'fhág sé na fágálacha sin orainn)
snag, slogadh tobann anála sa scornach a dtagann tritheamh tobann scairte leis agus dúnadh bharr an phíobáin
a bhfuil fáscadh déanta air, brúite nó cúngaithe ar a chéile; dúnta go docht; (le duine) fuinte, dingthe; néata, gléasta go gleoite
oscailt i gclaí nó i bhfál le dul isteach nó amach tríd cosúil le doras; bac slí is féidir a dhúnadh agus a oscailt
duine a bhfuil sé de chúram air geata a oscailt agus a dhúnadh mar is gá
oscailt i ndeic loinge, nó in urlár nó i ndíon foirgnimh etc., agus comhla dhúnta air; an chomhla féin
lúb chun doras nó geata a dhúnadh
dúnadh (d'iaigh sé an doras); fraitheacha (níl greim faoi iamh an tí)
dúnta; lán, sách (tá a ghoile iata); crua sa bholg
siúnta miotail ar dhoras, ar gheata nó ar chomhla chun iad a dhúnadh agus a oscailt
barra beag adhmaid nó miotail le doras nó geata a dhúnadh
campa; daingean, dún
bearna, scoilt, poll; rud atá dúnta a fhuascailt (doras, bosca, leabhar, do bhéal, a oscailt)
páil; dún; caisleán, pálás
torann tobann trom (mar a dhéanfadh doras ag dúnadh)
dúnadh céarach nó luaidhe a chuirtear ar cháipéis mar chruthú gur fíorcháipéis í agus nach brionnaithe atá sí, nó ar rud ar bith ionas nach féidir é a oscailt gan an dúnadh a bhriseadh; marc, iarsma (d'fhág an aicíd a séala air)
fáisceán fada dúnta d'éadaí, do mhálaí etc., ina dtéann dhá shraith fiacla i ngreim ina chéile nuair a tharraingítear sleamhnán eatarthu
cnaipe agus dhá cheann air chun bóna a dhúnadh; stumpa (stoda fiacaile); staic, cuaille
