Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
tionscal
tionscantach
tionsclach
tionsclaíoch
tionsclú
tionscnamh
tiontaitheoir
tiontú
tíoradh
tíoránach
tíoránta
tiortáil
tíortha
tíos
tíosach
tipiciúil
tír
tírdhreach
tíreachas
tíreánach
tíreolaíocht
tírghrá
tirim
tiontú could be a grammatical form of:
tiontaigh »
tiontú fir casadh, iompú; aistriú (leabhar a thiontú go Gaeilge)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
dul nó cur ó áit go háit eile, athrú; taisteal; rud a thiontú ó theanga amháin go teanga eile
casadh, tiontú (do cheann a iompú); an taobh isteach amach nó an taobh síos suas a thabhairt de rud; cur nó coinneáil uait (fearg a iompú); filleadh (d'iompaigh an slaghdán orm); athrú (d'iompaigh sé bán, ina Chríostaí); camhrú, imeacht géar, searbh (tá an fheoil, an bainne, iompaithe)
