Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
éirigh as
éirigh chuig
éirigh de
éirigh do
éirigh i
éirigh idir
éirigh le
éirigh ó
éirigh suas
éirightheach
éirim
eirimisc
éirimiúil
éirimiúlacht
eirín
Éirinn
éiríoch
eiripsin
eiris
eirise
eirisiarc
éiritheach
éiritheacht
éirigh ó, v.i. Rise from; go away from. Éirí ón talamh, to rise from the ground. D’~ sé ó thalamh, he became hopping mad. Ón déirc a d’~ sé, he rose from beggary. ~ uaim, go away from me. S.a. éirigh 1(a).
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ ó thalamh, spring, start; exuberance; uppishness.
Éirí ó do ghlúine, ó bhord, as cathaoir, to rise from one’s knees, from table, from a chair.
Éirí ó mhairbh, to rise from the dead.
Níor ~ m’aigne ó shin, my spirits haven’t risen since then.
Ba ~ uaim éirí, I could hardly rise.
Éirí ó mhairbh, to rise from the dead.
Ó éirí go luí don ghrian, from the rising to the setting of the sun.
