Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
éirigh
éirigh amach
éirigh aniar
éirigh aníos
éirigh ar
éirigh as
éirigh chuig
éirigh de
éirigh do
éirigh i
éirigh idir
éirigh le
éirigh ó
éirigh suas
éirightheach
éirim
eirimisc
éirimiúil
éirimiúlacht
eirín
Éirinn
éiríoch
eiripsin
éirigh de, v.t. Rise from; abandon. Éirí de shuíochán, to rise from a seat. Bhí na clocha ag éirí dá dhroim, the stones were hopping off his back. Tá mo cheann ag éirí díom, I have a violent headache. Bhí sé ag éirí de lár, de thalamh, he was jumping off the ground, flying into a rage. D’~ sé dá bhóthar, he abandoned his path, his course. D’~ an chearc de na huibheacha, the hen rose from, abandoned, the eggs. ~ díom! Leave me alone! S.a. éirigh 1(c).
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Éirí cortha de rud, to become tired of, fed up with, sth.
D’éirigh sé de chothrom talún, he rose, jumped, right off the ground.
Éirí, titim, de rud, to rise, fall, from sth.
Éirí de léim, to jump up.
Bheith, éirí, ~ de rud, to be, become, fed up with sth.
Éirí de léim (san aer), to jump up (into the air).
Bhí an ceo ag éirí de na cnoic, the mist was lifting from the hills. (Of surfacing)
D’éirigh siad de ~ ina seasamh, they sprang to their feet.
D’éirigh sé de phreab, he sprang up.
D’éirigh sé de ~, he sprang to his feet.
