Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
circíneacht
círe
círéabach
círéabacha
círeach
círeacha
Ciréanach
círéib
círéibeach
círéibeacht
círéim
ciréip
círéip
círín
círíneach
círle
cirlghealóg
cirt
cirte
cirtiseach
cis
ciseach
ciseachán
círéib, f. (gs. ~e, pl. ~eacha). 1. Riot. ~ a thógáil, to cause a riot. Tá an baile ina chíréib, the town is in an uproar. 2. ~eacha a dhéanamh de rud, to tear sth. asunder. Tá mo chóta ina chíréibeacha, my coat is torn to shreds. Rinne sé ~eacha den doras, he shattered the door. Bhí ~eacha farraige, gaoithe, ann, there were tearing seas, howling blasts of wind. 3. (a) Riotous, obstreperous, person. (b) Tatterdemalion.
