Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
concas
conchró
conduchtadh
conduchtaire
confach
confadh
cóngar
cóngas
conláisteach
conlán
conlú
connadh
connailbhe
cónocht
cónra
conradh
conraitheoir
conrós
consaeit
consairtín
consal
consan
conspóid
cóngas fir1 gaireacht; gaol
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gaol, cóngas; comparáid, comhréir (dhá rud i gcoibhneas)
ceart nó buannacht shinsearach; ceart oidhreachta; eastát sinsearach (seilbh a fháil ar do dhúchas); d'áit nó do thír féin (filleadh ar do dhúchas); muintearas, cóngas (ní dár ndúchas iad); oidhreacht, luí nó claonadh nádúrtha (tá an t-éitheach sa dúchas aige); staid nádúrtha nó fiáin, fiántas (madra dúchais); a tháinig ó shinsear (ceart dúchais, teanga dhúchais)
gaol, cóngas; gaolta, muintir, cine
duine de do mhuintir féin; cóngas, ceangal idir dhaoine a tháinig ón aon sinsear
