Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cruacht
crua-earraí
cruáil
cruálach
cruan
cruas
cruatan
crúb
crúbáil
crúbscoilte
crúca
crúcáil
cruib
crúibín
cruicéad
cruidín
cruimh
cruinn
cruinne
cruinneas
cruinneog
cruinniú
crúiscín
crúb bain2 lapa éin nó cait; ordóg portáin; an chuid adharcach de chosa ainmhithe áirithe, ba, capaill, muca etc. ► crúbach aid1
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
(le crúba) scoilte ina dhá leath, mar atá ag bó, caora, muc etc.
aon rud atá lúbtha ar dhéanamh an duáin; crúb, lapa, lámh
crúb bheag; crúb muice
éan mór seilge agus gob agus crúba géara casta air
an fás crua adharcach ar bharr méire; crúb ainmhí
an oscailt idir na méara; méar coise; ordóg, crúb (ladhar gliomaigh); beann (píce dhá ladhar); lámh, ladar; lán láimhe (ladhar mhine, ladhar airgid)
méar ramhar ghairid na láimhe; lúidín mór na coise; crúb gliomaigh nó portáin
iasc sliogáin agus cúig phéire crúb air - ordóga an chéad phéire acu
