Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
daingean
daingne
daingniú
dainséar
daíocht
dair
dáir
dáiríre
dairt
daite
dálach
dalba
dalcaire
dall
dallacán
dallach dubh
dalladh
dallaigeanta
dallamullóg
dallán
dallarán
dallcairt
dalldramán
dáiríre dob & aid gan bhréag gan mhagadh; go fírinneach (duine dáiríre; bhí sé lom dáiríre) ► dáiríreacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
deabhóid, díograis; dáiríre, dícheall; dea-mhéin, fabhar, tairiscint dea-mhéine (dúthracht bheag airgid a thabhairt do dhuine)
scéal atá cumtha; leabhair faoi dhaoine agus chúrsaí nach bhfuil fíor dáiríre, cumadóireacht
spás a dhealaíonn dhá rud óna chéile (idir a trí is a ceathair); istigh i measc (idir na tithe, istigh eatarthu); le chéile, i dteannta a chéile (cheannaigh siad eatarthu é; eadrainn féin an chaint seo); leath slí (idir shúgradh is dáiríre); araon, le chéile (idir chorp is anam)
glan, gan truailliú (uisce íon); macánta, dáiríre
gan chlúdach, gan mhaisiú (ar an talamh lom); tanaí (duine, ainmhí, lom); dlúth (bearrtha go lom); (ag cur nirt le haidiacht eile) (lom díreach, lom láithreach, lom dáiríre)
atá ann dáiríre; nach samhlaithe atá agus nach aithris é
foirmiúil, nósmhar (íobairt shollúnta); an-dáiríre (ócáid shollúnta)
