Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
duibheagán
duibhéan
duibhré
dúiche
dúid
dúidín
duifean
dúil
dúileamh
duileasc
duileascar
dúilíocht
duille
duilleog
duillín
duilliúr
duillsilteach
dúilmhear
duine
duineata
duiniúil
duirc
dúire
dúil1 bain2 ceann de na heilimintí; aon rud a cruthaíodh, créatúr (dúil de dhúile Dé) ► dúileach aid1
dúil2 bain2 fonn nó mian chun ruda (dúil i mbia, i dtobac); súil, dóchas (ná bíodh dúil agat leis, ná bí ag dúil leis)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
an gráinnín is lú de dhúil cheimiceach
dúil chíocrach; mian chollaí
dúil mhallaithe, dúil thar meán
cuid mhór, an-chuid; dúil iomarcach
dúil i ruda milse, éisealacht; éirí in airde
duine nó dúil atá amhlaidh
dúil cheimiceach a tharlaíonn sa nádúr i bhfoirm rudaí mar ghual, gualach, diamaint
béaloscailte; a bhfuil dúil dhiamhair i mbia nó i ndeoch aige
dúil bheo, aon ní atá cruthaithe, éan nó feithid nó ainmhí, mar shampla; duine anbhann, duine bocht lách (an créatúr bocht)
lán dúile nó méine, cíocrach (chun ruda)
dúile uile na cruinne trí chéile, nádúr
cion sásaimh dúile nó goile, dóthain
dúil bheag bhídeach; rud beag bídeach beo (ar nós seangán, beach, ciaróg etc.) a mbíonn sé chos air; ainmhí allta, péist
meascán de fhluairín agus dúil eile
toil do rud, mian, dúil
dúil, fonn; ábhar na dúile sin (is tú mian mo chroí); (leis an gcopail) toil (más é is mian leat)
dúil as cuimse
a bhfuil milleadh ann (aimsir mhillteach); uafásach (dúil mhillteach; tá sé millteach fuar)
stát a bhfuil rí nó banríon mar cheann air; flaitheas (Dé); ceann de thrí ranna móra na ndúl (ríocht na n-ainmhithe)
pléisiúr, sult, taitneamh (a thabhairt) (is mór an sásamh é); comhlíonadh (dúil a shásamh); riar, díol freastail (bain do shásamh as); cúiteamh, leorghníomh (sásamh i gcoir); díoltas (bainfidh mé a shásamh sin as)
a chuirfeadh scanradh ort; furasta scanradh a chur air; uafásach (is scanrúil an dúil atá aige ann)
triomach scornaí de bharr gá a bheith ag duine le deoch; dúil láidir; airc, craos
éad, formad (peaca an tnútha); dúil, súil (ag tnúth leis an lá)
ciall nó tuiscint don deise; gean, dúil
mian, fonn, dúil (toil Dé; más é do thoil é; níl a toil leis); cion, gean (thug mé toil don bhia, don cheol)
dúil, tnúth
dúil bheo bhídeach (níos lú ná baictéar ar bith) a tharraingíonn galair áirithe
