Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dúilmhear
duine
duineata
duiniúil
duirc
dúire
duirling
dúiseacht
dul
dúlaíoch
dúlaíocht
dúlamán
dúléim
dúlíonach
dúlionn
dúlra
dúlsáith
dúluachair
dúluí
dumhach
dúmhál
dumpáil
dún
Seans gur foirm é dúiseacht de:
dúisigh »
dúiseacht bain3 múscailt as chodladh; preab (dúiseacht a bhaint as duine); bail an ruda atá dúisithe (bhí sí ina dúiseacht); tosú (inneall a dhúiseacht)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
beathú, ramhrú; dúiseacht, gríosú (tine a chothú); coinneáil greama (bhí sé ag cothú na háite sin)
gineadóir leictreach le maighnéad chun inneall a dhúiseacht
brath, aireachtáil; dúiseacht
dúiseacht; corraí (múscail thú féin)
bail an té nach dtig leis codladh; dúiseacht (oíche ar neamhchodladh)
