Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
deoin
deoir
deoiríneacht
deoise
deolchaire
deonach
deontas
deonú
deorach
deoraí
deoraíocht
deoranta
déroinnt
dhá
dháréag
dí-
dia
dia-aithis
diabhal
diabhalta
diabhlaí
diabhlaíocht
diabhlóir
Seans gur foirm é deonú de:
deonaigh »
deonú fir tabhairt (rud a dheonú do dhuine); toiliú, aontú (mar a dheonaigh Dia); é a bheith de ghrásta ionat (dheonaigh sé labhairt liom); toil (ba é deonú Dé é)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
deonú, bronnadh; tiomnú (thíolaic sí a beatha do Dhia); suáilce (tíolacadh ó Dhia)
