Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gasráil
gasta
gasúr
gátar
gátarach
gathach
gathú
gé
geab
geábh
geabhróg
geadán
geafar
géag
géagach
geáitse
geal
gealacán
gealach
gealadh
gealán
gealas
gealasacha
gé bain4 éan snámha cosúil le lacha, ach é níos mó, a choinnítear mar éan clóis (Tá géanna fiáine ann freisin) ► gé ghiúrainn gé fhiáin a thagann as na tíortha tuaisceartacha sa gheimhreadh
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gé
gé fhiáin bheag
ainmhí sciathánach a bhfuil clúmh agus cleití air; rud óg an éin (éan circe, éan gé); rón óg; duine ait nó uaigneach (éan corr, éan deiridh an áil)
gé fhireann
iasc sliogánach a ghreamaíonn de charraig nó de thóin loinge; gé ghiúrainn
glór gé
gé óg
a dhéanamh lán nó éirí lán; (le taoide) teacht isteach; an méid nó an rud a líonann (tá líonadh sa bhia sin); búiste (gé a líonadh; líonadh a chur i ngé)
fuaim atá cosúil le s-s-s-s-s (mar atá, glór gé nó gal ag éalú); monabhar (siosarnach chainte; siosarnach na gaoithe)
