Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
seascachán
seascadú
seascair
seascann
seasmain
seasmhach
seasta
seastán
séasúr
séibe
seibineach
seic
seiceadóir
seiceáil
seiceamar
seicear
seicheamh
seicin
seicleabhar
seict
seid
séideadh
séideán
seastán fir1 ardán do dhaoine le suí nó le seasamh ann ag faire ar chluichí spóirt; ball troscáin le rudaí a chur ann nó a chrochadh air, nó a thaispeáint air
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
seastán coinnle
seastán etc. le héadaí a chrochadh air
seastán a luíonn éan air agus é ina chodladh
seastán, stalla, both; bairille beag
ardán; aon áit chrochta in amharclann nó i halla a léirítear seó air; seastán (stáitse naomhóige); scafall; áit, ionad (is é do stáitse go maidin é; a stáitse ar neamh)
áit ar leith d'ainmhí i stábla, i mbóitheach etc.; tábla, both nó seastán mar a dtaispeántar earraí le díol
seastán do chlár dubh nó do phictiúr a mbeadh ealaíontóir ag obair air
seastán ar thrí chos
