Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ársú
art
artabháil
Artach
artaire
artaireach
artha
árthach
arthú
artóg
artola
artr(a)(i)-
artrapód
artrapódach
Artúrach
arú
arúil
arúlacht
as
ás
ásach
asadh
asaibh
árthach, m. (gs. -aigh, pl. -aí). 1. Vessel, ship, boat. ~ seoil, sailing craft. ~ ceannaigh, merchant ship. ~ foluaineach, hovercraft. 2. Container. ~ cré, próca, earthenware vessel. ~ boird, plate, dish. (Var: artharach, árthrach)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Árthach ceannaigh, merchant vessel.
~ ar árthach, ring(-handle) on vessel.
árthach, cúrsóir, soitheach, etc.;
Rud a iompar ar do dhroim, idir do lámha, in árthach, to carry sth. on one’s back, in one’s arms, in a vessel.
Árthach ~, weak vessel.
~ a chur ar árthach, to heap a vessel.
Árthach a mhúráil, to moor a ship.
Fáinne, árthaí, óir, gold ring, plate.
