Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cruaichteacht
cruaidh
cruaidh-
cruaidhe
cruaigh
cruáil
cruaite
cruaiteachán
cruaiteán
cruálach
cruálacht
cruálaí
crualuachair
cruamhuineálach
cruan
cruán
cruánach
cruanadóireacht
cruanaí
cruanearra
cruann
cruara
cruas
cruaiteachán, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~). 1. Hard substance; dry, meagre, thing. ~ talún, hard, barren, land. ~ de phlanda, hardy, underdeveloped, plant. 2. (Act of) hardening, drying. Leac chruaiteacháin, drying-stone. 3. Stingy person. (Var:cruaiteán1)
