Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
díonaigh
díonaíocht
díonbhrat
díonbhrollach
díonchruthú
diongaibh
diongbháil
diongbháilte
diongbháilteacht
diongbháladh
diongbhann
diongmhaigh
diongmháil
diongmhálta
diongna
dionla
díonmhar
dionn
dionnóid
díonta
díontach
díonteach
díontóir
Seans gur foirm é diongbháilte de:
diongaibh »
diongbháilte, a3. 1. pp. of diongaibh. 2. Worthy, fitting. 3. Firm, steadfast; constant, stable; fixed, secure. Seasamh go ~ (le duine, le rud), to stand fast (by s.o., sth.). Bheith ~ i do chreideamh, to be steadfast in one’s faith. Creidim go ~ (go), I firmly believe (that). Rún ~ a bheith agat, to have a firm resolution. Rialacha ~, definite rules. Cara ~, staunch friend. Dúnta go ~, securely closed. Go Daingean ~, strong and secure. 4. Confirmed, positive. Ordú ~, strict order. Tuairimí ~, decided opinions. Glór ~, decided tone of voice. Labhairt go ~, to speak in a decisive manner. 5. Well-set, solid. Fear beag ~, a low thickset man. Is maith ~ an chruach í, it is a good solidly-built stack. 6. Self-assured, cocky. (Var:diongbhálta)
