Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
garastún
garathair
garbh
garbhach
garbhacht
garbhadas
garbhaigh
garbhán
garbhánach
garbhanálú
garbhánta
garbhántacht
garbh-bhéal
garbhchiumhaiseach
garbhchloch
garbhchríoch
garbhchumtha
garbhdhéanta
garbhghlórach
garbhghnúiseach
garbhiarann
garbhiasc
garbhlabhartha
garbhán1, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~). Coarse substance; coarse-grained object or person. 1. ~ gráin, coarse grain, husks. ~ gainimh, gairbhéil, coarse sand, gravel. ~ (éadaigh), coarse cloth. ~ (fir), coarse-grained man. 2. Bot:~ bodaigh, coarse, wild, kale. ~ creagach, soapwort. ~ gaofar, marram (roots).
garbhán2 = carbhán2.
