Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
meabhróg
meabhróideach
meabhrú
meabhrúchán
meabhsain
meábhuidéal
meacaic
meacan
meacanach
meacanta
meach
meáchan
meáchanlár
meá-chomhshuíomh
méad
méadaigh
méadail
méadailín
meadáille
méadaíocht
méadaithe
méadaitheach
méadaitheoir
meacan1, m. (gs. & npl. -ain, gpl. ~). (Tuberous) root. ~ bán, parsnip. ~ biatais, root of beet, beetroot. ~ an phobóil, butterbur. ~ compair, comfrey. ~ dáthabha, rootstock of monk’s-hood. ~ dearg, carrot. ~ an leonta, fennel. ~ mara, sea-radish. ~ ragaim, horse-radish. ~ ráibe, turnip. ~ uisce, water-parsnip. Cuid Pháidín den mheacan, the smallest share (of anything). (Var: meacán m)
meacan2, m. (gs. -ain). Whining note, whimper. ~ an chaointe, an ghoil (i nglór), sobbing note (in voice). ~ an bhróin, an éadóchais, note of sorrow, of despair.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Meacan a ~adh, to scrape a carrot.
