Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
aistíl
aistreach
aistreánach
aistritheach
aistritheoir
aistriú
aistriúchán
ait
áit
aiteal
aiteall
aiteann
aiteas
áiteoireacht
áith
aitheanta
aitheantas
aitheasc
aithinne
aithint
aithis
aithne
aithnid
ait could be a grammatical form of:
at »
ait aid1 taitneamhach; iontach maith; greannmhar; corr
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
ait, corr; iontach; barrúil
greannmhar, ait
ainmhí sciathánach a bhfuil clúmh agus cleití air; rud óg an éin (éan circe, éan gé); rón óg; duine ait nó uaigneach (éan corr, éan deiridh an áil)
mícheart, ar strae nó ar seachrán; ait, corr
ar leith, leis féin; corr, ait; gar dó féin, mór as féin
samhail chomh háibhéalach sin de dhuine go dtugann sí cosúlacht ait nó mhagúil air (mar shampla, srón mhór ar dhuine agus í tarraingthe mar ghob mór)
