Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
béalscaoilte
bealú
bean
beangán
beangú
beann
beannach
beannacht
beannachtach
beannaíocht
beannaithe
beannaitheoir
beannú
beár
béar
bearach
bearbóir
bearna
bearnas
bearnú
bearradh
bearrán
bearránach
beannacht bain3 dea-ghuí do dhuine; seirbhís eaglasta ina mbeannaítear an pobal
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
ag guí beannachta ar dhuine
naomhú; beannacht a chur ar dhuine nó ar rud; a dhéanamh naofa nó beannaithe (ag beannú na habhlainne); focal nó geáitse muintearais a chur le duine (ní bheannódh sé dom)
(sa ghramadach) den mhodh a ghuíonn beannacht, mallacht etc., ar aon dul i bhfoirm leis an bhfoshuiteach (go dtaga do ríocht; nár lige Dia sin, mar shampla)
ádh, fortún (ní bheidh aon rath ar an tír feasta); beannacht (rath Dé ar an obair); flúirse (rath a dtorthaí); críoch, íde (cad é an rath a chuir tú ar an airgead?); maith (curtha ó rath aige)
duine sláintiúil folláin; sláinte; beannacht (slán leat); dúshlán
