Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cúinge
cuingeal
cuingealach
cuingealtas
cuingidh
cuingigh
cuingíocht
cuingir
cuingleán
cuingleánach
cuingrigh
cúinne
cúinneach
cúinneáil
cúinneán
cúinnéireacht
cuinneog
cúinnigh
cuinse
cúinse
cúinseach
cúinseacht
cuinteán
cuingir1, f. (gs. -greach, pl. -greacha). 1. Yoke. (a) (Of harness) ~ a chur ar ainmhithe, to yoke, couple, animals. (b) (Of animals) ~ chapall, dhamh, yoke of horses, of oxen. 2. Pair, couple. ~ chaorach, ghabhar, pair of sheep, of goats, tied together. ~ de ghadhair fiaigh, couple of hunting dogs. 3. Group, herd. (Var: f, cuingreach f)
cuingir2 = cuingrigh.
