Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
céile
céileachas
céilí
ceiliúr
ceiliúradh
céillí
ceilp
ceilt
ceilteach
céim
céimí
ceimic
ceimiceán
ceimiceoir
céimíocht
céimiúil
céimniú
céimseata
ceinteagrád
ceinteagrádach
ceinteagram
ceintilítear
ceintiméadar
Seans gur foirm é ceilt de:
ceil »
ceilt bain2 cur i bhfolach, coinneáil faoi rún (an fhírinne a cheilt); cosc (ná ceil a chuid air); séanadh (do mhuintir a cheilt) ► faoi cheilt faoi rún, gan fhios
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
éisteacht faoi cheilt, ganfhiosaíocht
sábháil, spáráil (airgead, bia, a choigilt); clúdach, ceilt (tine a choigilt; peacaí coigilte); conlú, cruinniú
gan fhios, faoi cheilt
ceilt i gcluiche cártaí; tarraingt faoi cheilt as airgead
duine a chuidíonn faoi cheilt i ndéanamh coire
dílse a thabhairt; soláthar; ceilt
ráiteas bréige d'aon turas leis an bhfírinne a cheilt; bréag
fabhal, finscéal, scéal a bhfuil brí eile ceilte ann
ceilt; áit nó poll rúnda; clúdach, clúid
faoi rún, faoi cheilt
ar oscailt, ar leathadh; gan cheist gan cheilt (dúirt sé amach go hoscailte é)
a rá nach fíor (ráiteas a shéanadh); tréigean, diúltú do (do chreideamh a shéanadh); ceilt (bia a shéanadh ar dhuine)
