Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
éitear
eiteog
eiteogach
éitheach
eithne
eithneach
eitic
eitilt
eitim
eitinn
éitir
eitleach
eitleán
eitleog
eitleoir
eitlíocht
eitre
eitseáil
Eocairist
eochair
eochraí
eoclaip
eol
Seans gur foirm é eitilt de:
eitil »
eitilt bain2 imeacht san aer (go mór mór ar sciatháin nó in eitleán)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
eitilt
in ann eitilt; léimneach
árthach sciathánach atá níos troime ná an t-aer ach ar féidir léi eitilt
eitilt ghearr, ruaig; fráma éadrom clúdaithe le páipéar nó éadach lena chur ar foluain san aer ar cheann corda
eitilt nó snámh san aer
dúchas sa duine nó san ainmhí rudaí áirithe a déanamh astu féin gan mhúineadh gan foghlaim (ar nós mar atá éin óga in ann eitilt)
éirí ó thalamh de phreab (léim in airde ar chlaí); éirí, lingeadh, de dhroim ruda (léimfinn claí duit); tuirlingt de phreab (léim anuas de chapall); preabadh, bíogadh (léim sí as a codladh); eitilt (ag léim ó chrann go crann); sciorradh (ag léim ó scéal go scéal)
éan ollmhór fadchosach nach féidir leis eitilt, ach a bhfuil rith maith aige
éan mara Antartach nach bhfuil in ann eitilt agus a shiúlann lena cheann san aer ar chosa beaga gearra
