Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
seabhrán
séabra
seac
seacainí
seacál
seach
seachadadh
seachaint
seachantach
seachas
seachmall
seachnóin
seachrán
seachród
seacht
seachtain
seachtanán
seachtar
seachtó
seachtódú
seachtrach
seachtú
séacla
Seans gur foirm é seachaint de:
seachain »
seachaint fir fanacht siar nó amach ó (ceist a sheachaint; buille a sheachaint); aire a thabhairt (seachain tú féin); cosaint (seachain an leanbh ar an tine)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
críoch nach bhfuil seachaint uirthi, rud atá i ndán do dhuine; mí-ádh, tubaiste
gan glacadh le rud (ná diúltaigh é); a rá nach mbeidh baint ná páirt agat le rud nó duine; droim láimhe a thabhairt le rud (diúltú don diabhal); lagú (tá an ghrian ag diúltú); seachaint, druidim siar (tá siad ag diúltú romhainn)
nach féidir a sheachaint
strae, seachrán (imithe ar fán, chun fáin; lucht fáin); seachaint (rud nach bhfuil fán air); easpa
solaoid, cás a thugtar le cásanna eile a léiriú; duine nó rud a fhónann mar phatrún le leanúint nó le seachaint (ní maith an sampla dá chlann é); cuid bheag de rud a léiríonn cad é mar shórt é an t-iomlán (sampla de mo chuid oibre); comhartha iontais (samplaí is míorúiltí); ainniseoir bocht
