Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
candáil
candaíocht
candam
canfás
cangail
cangarú
canmhar
canna
cannabhar
cannadóir
cannadóireacht
cannaigh
cánóg
canóin
canónach
canónaí
canónaigh
canónta
canóntacht
canónú
canós
canrán
canránach
canna, m. (gs. ~, pl. ~í). Can. ~ stáin, tin can. ~ bainne, can of milk; milk-can. ~ tae, can of tea; billy-can. ~ cláir, adhmaid, wooden pail, Rud a cur i g~, i gcannaí, to can sth. (Bheith, dul) ar na ~í, (to be, to get) ‘canned’, drunk.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
4. Canna, clais, cruibhéad, tobar, treoir, vearnais, ~, oil-can, -groove, -crust, -well, -gauge, -varnish.
Canna stáin, tin can.
~ canna, méise, bottom of can, of dish.
~ a dhéanamh (le bróga, le cannaí, le casúir), to make a noise (with boots, with cans, with hammers).
~ a dhéanamh (le bróga, le casúr, le cannaí), to make noise (with boots, with a hammer, with cans).
