Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
míorúilteach
míorúilteoireacht
míosa
míosach
míosachán
míosán
miosarún
mioscais
mioscaiseach
mioscán
míosma
míosta
míostraigh
míostrú
míosúil
miosúireacht
miosúr
miota
miotaigh
miotal
miotalach
miotalagrafaíocht
miotalaí
mioscais, f. (gs. ~e). Hatred, spite; active ill will, malice. ~ a dhéanamh, to create spite; to cause trouble. ~ a chothú, to foster ill will; to foment strife. ~ a tharraingt ort féin, to draw enmity on oneself. Mac ~e, trouble-maker. As ~, through malice. Prov:Bíonn dhá dtrian ~e ar fhear fógartha, he who calls a quarrel must take two-thirds of the blame. Lit: An neach ba mhó ~ leis, the person he abhorred the most. (Var: mioscas m)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Ag fadú mioscaise, building up, nursing, spite.
Le rún mioscaise, with malicious intent.
~ mioscaise, trouble-maker.
Ná ~ (le) mac mioscaise, don’t trust a trouble-maker.
