Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
reigleáilte
reigléas
reigléasach
reiglíoch
réil
réileán
réiléis
reilig
reiligíneach
reiligire
reiligireacht
reiligiún
reiligiúnach
réilteann
réilteannach
réiltín
réiltíneach
réim
réimchorna
réimdhíreach
réimeach
réimeanna
réimeas
reilig, f. (gs. ~e, pl. ~í). 1. Graveyard, burial ground. S.a. cam2 1, réabadh 2, scréachóg. 2. Lit:(pl.) Relics. (Var:reilic)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tá ~ reilige ann, he is club-footed.
Chomh ~ leis an uaigh, leis an reilig, still as the grave.
~ reilige, violation of graveyard; violation of the memory of the dead; violent upheaval.
~ reilige, violator of graveyard; body-snatcher.
~ reilige, screech-owl, barn owl.
An méid acu a thionlaic chun na reilige é, those of them who accompanied his remains to the graveyard.
~ reilige, lich-gate.
