Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
scvae
sd-
se
-se
sé
sea
seá
seabhac
seabhainín
seabhcóir
seabhcóireacht
seabhcúil
seabhdar
seabhóid
seabhrach
seabhráil
seabhrán
seabhróg
séabra
séabú
seac
seaca
Seacaibíneach
seabhac, m. (gs. & npl. -aic, gpl. ~).1. Hawk. ~ gorm, ~ seilge, peregrine falcon. ~ buí, ~ gaoithe, windhover, kestrel. ~ mara, sea-hawk, skua. S.a. lus. 2. Fig: Warrior.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Rug an seabhac leis ina chrobh é, the hawk carried it off in its talons.
Greamanna seabhaic a dhéanamh de rud, to tear sth. to bits.
Ingne seabhaic, hawk’s talons.
~ na seabhac, hawkweed.
Na seabhaic nár ~ ó ghleo, the warriors who did not shirk battle.
Thuirling an seabhac orthu, the hawk swooped down on them.
