Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
faddy
fade
fade-in
fade-out
fader
faecal
faeces
fag
fag-end
fagging
faggot
faggoting
Fahrenheit
faience
fail
failing
failure
fain
fainéant
faint
faint-hearted
faint-heartedness
faintness
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
fag »
fag1, s. 1 F: a Tuirse f. What a fag! cad é mar chrá croí! It's too much fag, tá sé ródhuaisiúil. b Crácamas m. 2 Sch: Péitse m; giolla m (ag sinsear). 3 Toitín m.
fag2 . 1 a v.i. & pron. To fag (oneself), tiartháil a dhéanamh. He is fagging (away) at it, tá sé ag sclábhaíocht leis. b v.tr. (Of occupation) Traochann, tnáitheann (duine). 2 v.i.Sch: To fag for a senior, giollaíocht a dhéanamh do shinsear.
