Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bearrthachán
bearrthaí
bearrthóir
bearrthóireacht
beart
beartach
beartaí
beartaigh
beartaíocht
beartán
beartanna
beartas
beartha
béarthóg
beartphost
beartrach
beartú
beartúlacht
bearúch
béarúil
béas
béasach
béasaíocht
Seans gur foirm é beartaigh de:
beartach »
beartaigh1, v.t. 1. Lit: Cast. 2. Poise, brandish. Rud a bheartú i do lámh, to poise sth. in one’s hand for throwing. Claíomh a bheartú, to brandish a sword. Gunna mór a bheartú, to lay a cannon. Luíochán a bheartú, to lay an ambush. Bata a bheartú ar dhuine, to threaten s.o. with a stick. 3. Plan, contrive; consider. Scéim a bheartú, to devise a scheme. Cealg a bheartú, to plot treachery. Bás duine a bheartú, to plan the death of s.o. De réir mar a bhí beartaithe, according to plan. 4. (With ar) Decide (upon). Beartú ar rud a dhéanamh, to determine to do sth. Tá beartaithe agam ar dhul ann, I have made up my mind to go there.
beartaigh2, gsm. of beartach.
